مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ابعاد نگرش به آسیب جنسی (منفی آشکار، منفی پنهان و مثبت) بر آسیب جنسی در محیط کار با در نظر گرفتن نقش میانجی گری قصد آسیب جنسی انجام گرفت.روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را مردان شاغل سازمان های بانکی، بورس و بیمه در شهر تهران تشکیل داده اند که از میان آنها تعداد 273 نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب جنسی (فیتزجرالد، سوان و مگلی، 1995)، پرسشنامه های محقق ساخته نگرش به آسیب جنسی (حسینی، مهداد و صفاری نیا، 1400) و قصد آسیب جنسی (حسینی، مهداد و صفاری نیا، 1400) بود. داده ها از طریق روش های ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین نگرش مثبت به آسیب جنسی با قصد آسیب جنسی رابطه مثبت و معنادار و بین نگرش منفی پنهان و آشکار به آسیب جنسی با قصد آسیب جنسی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (05/0≥p). همچنین، بین نگرش منفی پنهان و مثبت به آسیب جنسی با آسیب جنسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و رابطه بین قصد به آسیب جنسی با آسیب جنسی مثبت و معنادار است (05/0≥p). علاوه بر این، نتایج الگوی معادلات ساختاری نشان داد که تأثیر مستقیم نگرش مثبت به آسیب جنسی بر قصد آسیب جنسیو قصد آسیب جنسی بر آسیب جنسی معنادار است و نتایج اثرات غیرمستقیم نیز نشان داد که تنها تأثیر غیرمستقیم نگرش مثبت آسیب جنسی بر آسیب جنسی با میانجی گری قصد آسیب جنسی معنا دار است (05/0≥p).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که با افزایش نگرش مثبت به آسیب جنسی، قصد به آسیب جنسی افزایش یافته و منجر به آسیب جنسی می شود. بنابراین، برای پیشگیری از آسیب جنسی در محیط کار، نیاز به تغییر نگرش به آسیب جنسی و همچنین اقدامات مداخله ای سازمانی در جهت مقابله با تبدیل قصد به رفتار وجود دارد.

یکی از شیوه های پرکاربرد در امهال مطالبات غیرجاری در عقود مشارکتی، استفاده از روش تبدیل قرارداد به عقود تسهیلاتی دیگر است. در رابطه با تبدیل قراردادهای مشارکتی به دیگر عقود تسهیلاتی در بحث امهال وجود شبهه ربای جاهلی از منظر معیار مهمی همچون قصد جدی، مشروعیت این راهکار را با اشکال مواجه می کند؛ به طوری که این ابزارها سرپوشی برای فرار از ربا و از مصادیق حیل غیرمجاز ربا تلقی می گردد. در مقاله حاضر که از روش تحلیل محتوا استفاده شده، ضمن بررسی دیدگاه های فقهی موجود در رابطه با مشروعیت حیل ربا با استناد به معیار قصد جدی، به آسیب شناسی شیوه امهال عقود مشارکتی از طریق تبدیل قرارداد پرداخته شده است. نتایج تحقیق گویای آن است که اشکال قصد جدی که در نهایت منجر به وقوع ربای جاهلی می شود، به صورت معتنا بهی در این راهکار وجود دارد. با توجه به پیچیدگی و دشواری روش های امهال و عدم اطلاع بسیاری از کارمندان و مشتریان از ماهیت و مفاد قراردادهای امهالی، اصلاً نمی توان به صورت منطقی انعقاد قرارداد همراه با قصد جدی را از سوی بانک و مشتریان متصور شد. شایان گفتن است، اگر قصد را در این نوع قراردادها به معنای انشاء هم در نظر بگیریم، عقود امهالی در مرحله انعقاد از منظر قاعده تبعیت عقد از قصد به طور جد دچار اخلال و مشکل خواهد شد. در نهایت، پیشنهاد می شود با توجه به ضرورت استفاده از راهکارهای امهالی در شرایط دشوار اقتصادی موجود، باید از طریق کاهش پیچیدگی شیوه های مورد استفاده در بحث امهال و نظارت مستمر بر اجرای آن، به استفاده حداقلی از آن فقط در شرایط ضرورت و اضطرار اکتفا شود.

زمینه و هدف: یکی از قوی ترین غرائز انسانی، غریزه جنسی است که با کج روی، تحریک و انحراف، می تواند در روح و روان کودک تاثیرات مخرب و پیامدهای ناگواری را دامن زند و منشا فساد، تباهی و بیماری های روحی گردد، لیکن کودک به دلیل موقعیت و وضعیت سنی و آسیب پذیری اش، نیازمند بهره مندی از حمایت ها، تدابیر و سیاست های پیشگیرانه در برابر آسیب های جنسی است که این مهم در سایه تعالیم ارزشمند اسلام و مراقبت والدین، سرپرستان قانونی، مربیان و... تجلی می یابد. از این رو پژوهش پیش رو درصدد تبیین آن است که یک تربیت ایده آل جنسی در اسلام بر چه مبانی و مستنداتی استوار است و در راستای حمایت از سلامت روحی کودک، قواعد و راه کارهای تامین کننده سلامت روحی و امنیت جنسی کدامند؟مواد و روش ها: در این مطالعه، با استفاده از روش توصیف و تحلیل مفهومی، برای پاسخ به پرسش های پژوهش، از منابع و آموزه های اسلامی و دیدگاه فقیهان استفاده شده است.یافته ها: با عنایت و به کارگیری قواعد مهم، دستورالعمل ها و راه کارهای جامع مندرج در شریعت اسلام، مانند احترام به کرامت و عزت انسانی، مصلحت اندیشی، رفتار اعتدال گرایانه و نفی هر گونه تبعیض و تخریب، لزوم محبت و مهرورزی، جلب مشارکت و مسوولیت پذیری و استحکام پایه های معنوی، می توان غریزه جنسی کودک را در مسیر صحیح و شایسته قرار داد.نتیجه گیری: بر پایه آموزه های اسلامی و دیدگاه فقیهان ضرورت دارد، از همان اوان کودکی و به تدریج، فضایل اخلاقی، حیا، عفت و غیرت در وجود طفل تقویت و پرورش یابد و غریز ه جنسی تحت پرورش صحیح و کنترل واقع شود. همچنین باید قبل از بلوغ با نظارت و تربیت دینی عملا زمینه اختفای تمایل جنسی در محیطی سالم و عاری از هر گونه عوامل محرک، برای کودک فراهم شود که از انحرافات جنسی و به دنبال آن، آسیب ها و نابهنجاری هایی همچون خودارضاعی، همجنس گرایی، انواع آزار جنسی و... پیشگیری به عمل آید و با رعایت این امور از سوی تمامی افراد و نهادهای مرتبط با کودک، می توان نقش شایسته و کمک شایانی در حمایت و تامین امنیت جنسی او ایفا نمود.

زمینه و هدف: درمان اختلال هویت جنسی پیچیده بوده و وقتی اصلاح کامل باشد، به ندرت موفقیت آمیز است. در نهایت تعدادی از این بیماران موفق به اخذ مجوز برای عمل جراحی و تغییر جنسیت می گردند که درمانی قطعی و غیر قابل برگشت است. از طرفی 30% مردها و 20% زن هایی که تحت درمان جراحی قرار می گیرند، احساس رضایت نمی کنند. نتایج نامطلوب به علل مختلفی بستگی دارد، که یکی از مهم ترین علل آن آسیب های روانی همراه می باشد. با شناسایی آسیب های روانی همراه و درمان آنها، می توان وضعیت روانی بهتری را برای بیماران قبل و بعد از عمل مهیا نمود.روش بررسی: بیماران با اختلال هویت جنسی که طی سال های 83 و 84 به سازمان پزشکی قانونی کشور برای تغییر جنسیت مراجعه نموده و از قبل جهت بررسی و پژوهش های بعدی اعلام آمادگی کرده بودند، به روش نمونه گیری تمام شماری انتخاب شدند. که در نهایت 55 نفر بیمار مبتلا به اختلال هویت جنسی (30 نفر مونث و 25 نفر مذکر( با پرسشنامه SCL- 90- R از نظر آسیب های روانی همراه، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بررسی سلامت روان این بیماران نشان داد که در این بیماران شیوع انواع متفاوت آسیب های روانی در حدود 20% است. بیشترین اختلال همراه، افکار پارانوییدی با شیوع 38% بوده و اختلالات شایع بعدی به ترتیب شیوع شامل هراس، جسمانی سازی و حساسیت در روابط بین فردی است. همچنین مشخص گردید، پسران در کلیه مقیاس ها نسبت به دختران اختلالات بیشتری دارند بخصوص در دو مورد حساسیت در روابط بین فردی و افکار پارانوییدی این اختلاف معنی دارتر بود.نتیجه گیری: شیوع آسیب های روانی در این بیماران چندان بالا نبوده، پسرها نسبت به دخترها آسیب روانی بیشتری دارند.

مقدمه: برقراری رابطه جنسی نقش مهمی در زندگی افراد دارد و داشتن یک زندگی جنسی رضایت بخش با سلامت جسمانی و شادی و احساس خوب بودن در افراد مرتبط است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی احقاق جنسی بر اساس آسیب کودکی با میانجیگری عزت نفس جنسی در زنان متأهل شهر انزلی بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متأهل شهر انزلی در سال 1403 بود. از میان آن ها با توجه به معیار های ورود به پژوهش به روش نمونه گیری غیر تصادفی و دردسترس 200 تن انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‎ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، "شاخص احقاق جنسی هارلبرت" (Hurlbert Index of Sexual Assertiveness)، "سیاهه عزت نفس جنسی برای زنان" (Sexual Self-Esteem Inventory for Women) و "پرسشنامه ترومای کودکی-فرم کوتاه"  (Childhood Trauma Questionnaire – Short Form)  استفاده شد. روایی ابزارها با استفاده از نسبت روایی محتوا و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. داده‎ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 و آموس نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها: آسیب کودکی (357/0-=β) احقاق جنسی را پیش بینی می کند. آسیب کودکی (704/0-= β) عزت نفس جنسی را پیش بینی می کند. عزت نفس جنسی (361/0=β) احقاق جنسی را پیش بینی می کند. عزت نفس جنسی (254/0-= β) در رابطه بین آسیب کودکی و احقاق جنسی نقش میانجی دارد. نتیجه گیری:   احقاق جنسی بر اساس آسیب کودکی با میانجیگری عزت نفس جنسی در زنان متاهل پیش بینی می‎شود. لذا به متخصصین سلامت جنسی پیشنهاد می شود تا در مورد عزت نفس جنسی و احقاق جنسی، آگاه سازی هایی متناسب با زنان متاهل انجام دهند.

امر جنسی در جامعه ایران به مثابه یک آسیب اجتماعی متأثر از انقلاب جنسی غرب و مدرنیته ناقص، موجب بروز مشکلات اجتماعی گوناگون و درهم ریختگی ساختارهای ارزشی و اجتماعی شده است، به گونه ای که بی توجهی علمی و عملی مناسب و بهنگام به آن می تواند جامعه را وارد بحران یا انقلاب جنسی سازد. تغییر الگوی ازدواج و خانواده، افزایش طلاق، گسست اجتماعی و افزایش پوشش های جنسی از جمله مهم ترین پیامدها و عوامل تغییر در زیست جنسی جامعه است که واکنش های متقابلی را موجب می شود. همه اینها تعارض ها و تنش هایی را با فرهنگ دینی ـ ملی ایجاد می کند و زیست جنسی مبتنی بر فرهنگ غرب را ترویج می نماید. مقاله حاضر با استفاده از روش «فراتحلیل کیفی»، چهل مقاله پژوهشی را که در دهه 90 در کشور تولید شده، از طریق جست وجو در پایگاه های داده علمی، به صورت توصیفی (از حیث ابعاد سنخ شناسی امر جنسی، جنسیت پژوهشگران، جامعه آماری، روش، رویکردها و نظریات استفاده شده در تبیین متغیر مستقل و مطالعه انضمامی) بررسی و ارزیابی (در بعد سؤالات، فرضیات، اهداف و نتایج) کرده است. یافته ها نشان می دهد: امر جنسی در ایران سویه آسیبی پیدا کرده است؛ سیاست روشنی در قبال این امر وجود ندارد؛ ازدواج سخت و طلاق آسان شده است؛ فضای بصری فرهنگ عمومی سائقه هایی جنسی دارد که بی عفتی را ترویج می کند؛ اموری مانند امر جنسی تبدیل به امری شخصی شده و افراد مطابق میل و توانایی خود ارضای نیاز می کنند. در انتهای مقاله، پیشنهادهایی علمی و عملیاتی برای مدیریت و رفع آسیب های جنسی ارائه شده است.

به دنبال ابتلا به آسیب طناب نخاعی، عملکرد جنسی و در نتیجه قدرت باروری این بیماران تغییرات وسیعی پیدا می کند و بکارگیری اقدامات کمکی جهت حفظ باروری در ایشان را ضروری می نماید. در این مطالعه 1429 نفر از جانبازان قطع نخاع از سراسر کشور طی یک برنامه پایش سلامت دو ساله توسط اساتید متخصص اورولوژی با استفاده از یک دستورالعمل واحد تحت ویزیت قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک هر بیمار شامل جنس، سن، تاریخ مجروحیت و سطح آسیب نخاعی به همراه اطلاعات مربوط به سن همسر، سال ازدواج، تعداد فرزندان، مشکلات جنسی، وضعیت باروری و میزان استفاده از روشهای کمکی باروری به دقت ثبت گردید. در این مطالعه، %98.4 جانبازان ویزیت شده را مردان و %1.6 را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی جانبازان 5/8±9/37 سال بوده و بطور متوسط از زمان مجروحیت 9/2±6/14 سال گذشته بود. از میان این جانبازان %84.7 متاهل بوده و %13.6 ایشان مجرد بوده اند؛ %87.4 از جانبازان ویزیت شده پاراپلژیک بوده و سایر ایشان تتراپلژی، همی تتراپلژی و یا تری پلژی داشتند. ناتوانی جنسی در %69.9 از جانبازان مرد ویزیت شده مشاهده گردید. %58.5 از جانبازان متاهل ویزیت شده دارای مشکل ناباروری بوده اند. از میان جانبازان ویزیت شده 368 نفر (%30.4) فرزندی نداشتند و 289 نفر (%23.7) تنها یک فرزند داشتند. میزان باروری موفقیت آمیز با استفاده از روشIUI ، IVF و ICSI به ترتیب %21.9، %24.1 و %20 گزارش شد. بررسی آماری نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین سطح ابتلا به آسیب نخاعی و ناباروری وجود ندارد (p<0.05). پاسخ نسبتا بالای درمانی با استفاده از روشهای مختلف تکنولوژی کمکی پیشرفته باروری می تواند جانبازان قطع نخاع کشور را برای بچه دار شدن امیدوار کند.